جنبه‌های فيزيكی كاراته

پایه و اساس تكنيك در كاراته عبارتند از شکل، قدرت و سرعت. قدرت در اثر نيروی وارده بر چيزی، به وجود می‌آيد. نيرو می‌تواند به عنوان محصول يك جرم يا توده (مانند مشت و یا وزن بدن كه در پس آن وجود دارد) و شتاب (تغيير سرعت بر حسب زمان )، و يا f = m×a قلمداد شود. بنابراين چنانکه هنگام وارد كردن ضربه مشت، قدرتی كه در بدن وجود دارد را از طريق شانه‌ها و بازوان به مشت انتقال دهيم، نيروی بيشتری وارد كرده‌ايم در مقايسه با صرفاً پرتاب مشت‏ٌ. روش ديگر برای وارد كردن نيروی بيشتر عبارت است از منقبض كردن آنی عضلات بدن در لحظه تماس با نقطه مورد حمله و در پی آن آزاد كردن (ريلكس) بدن. عملی كردن اين پروسه آنقدر سريع انجام می‌شود كه برای چشم غيرقابل تشخيص است ولی تأثير آن بسيار چشمگير است. عمل منقبض كردن آنی عضلات بدن، می‌تواند با عمل تاندِن (مركز ثقل بدن) تشديد شود و اين كمكی است برای تنفس صحیح در هنگام تماس با نقطه مورد حمله. به عبارت ديگر كيای، نهايت قدرت و نيروی شوك دهنده را تأمين می‌كند و اين عمل به وسيله ايجاد ميزان بالايی از انقباض و در پی آن، آزاد كردن بدن صورت می‌‌گيرد كه با هيچ وسيله ديگری انجام‌پذیر نمی‌باشد.

يكي از قوانين نيوتن می‌گويد؛ در ازای هر عملی، يك عكس‌العمل مساوی و هم‌ طراز و در جهت مخالف آن نیرو وجود دارد.‎ْ در اين حالت می‌توان گفت كه در نتيجه عقب كشيدن دستی كه ضربه وارد نمی‌كند، نيروی بيشتری در سرعت بيشتری نسبت به دستی كه ضربه را وارد می‌كند، ايجاد می‌شود. ايستادن صحيح، به صورتی كه انگار بدن مانند يك گياه در زمين كاشته شده است، نيز ضروری است. در لحظه تماس با نقطه مورد حمله، پاها با فشار، نيرويی به زمين وارد می‌كنند و آن نيرو از زمين به صورت هم طراز و مساوی و در جهت مخالف بر می‌گردد و به نقطه مورد حمله وارد می‌شود.

مكانيك كاراته بر اساس اصول علمی صوت بنيانگذاری شده‌ و می‌تواند در حمله‌ها به وسيله هر يك از اعضای بدن، اعمال شوند. كاتاها و تكنيك‌ها در جهت توسعه نيرو، و قدرت در اثر تمرينات مكرر و مداوم، طراحی شده‌اند. سرعت را به سختی می‌توان از تأثيرات روانی جدا كرد چرا كه ذهن انسان می‌تواند به وسيله موانع روانی مسدود شده و در نتيجه، سرعت كاهش ‌يابد.

زمان لازم برای اجرای يك تكنيك يا يك سری از تكنيك‌ها را می‌توان به حداقل رساند فقط در صورتيكه مغز و بدن را چنان تعليم و نظم دهيم كه به ما اجازه اجرای تكنيك‌ها را بدون اینکه با موانع ذهنی مواجه شوند را بدهد.

اگر اصول و اساس قوی‌ای برای اجرای تکنیک از طريق ايستادن صحيح رعايت و انجام شود، شكل يا فرم می‌تواند مستقيماً به نيرو و قدرت كمك كند. همچنين شكل يا فرم تکنیک می‌تواند مستقيماً به سرعت نیز كمك كند در صورتیكه روش صحيح اجرای تكنيك در كاراته فراهم شود.

برای رسيدن به اين هدف، نياز به تمرين كاتا احساس می‌شود چرا كه در كاتا، فرم‌های از قبل طراحی شده آنقدر تمرين می‌شوند تا به جايی كه شخص بتواند بدون فكر كردن، آنها را به شكلی كاملاً انعطاف‌پذير اجرا كند.

جنبه‌های ذهنی كاراته

ايجاد نظم و انضباط در ذهن و تقويت اراده، دو جنبه بسيار مهم در كاراته هستند. در آغاز، كاراته‌كا اين نظم را در سطح انجام اعمال فيزيكی به وسيله پيروی كردن از استاد و قدم به قدم به دنبال او رفتن، فرا می‌گيرد. در هفته‌های اول تمرين كه تا حدودی گيج‌كننده نیز هست، عضلات خسته شده و درد می‌گيرند و اینجاست كاراته‌كا با اولين امتحان مواجه می‌‌شود! آيا كاراته‌كا بايد در اين مرحله، كاراته را كنار بگذارد و يا ادامه دهد؟ كنار گذاشتن كاراته، از دست دادن بخشی از خود است. ادامه دادن، عبارت است از آماده بودن برای مواجه شدن با مشكلات بيشتر و غلبه كردن بر آنها به وسيله نظم دادن به آن‌ بخش از ذهن كه كنار گذاشتن كاراته را پيشنهاد كرده بود.

در نقطه‌ای جلوتر، كاراته‌كا متوجه می‌شود كه از طريق استقامت و مقاومت كردن، توانايی اجرای تكنيك‌ها را پيدا كرده و از نظر فيزيكی در شكل خوبی قرار گرفته است.

بازهم جلوتر، كاراته‌كا متوجه می‌شود كه نسبت به گذشته، جدی‌ترشده است و در اثر پيشرفت شرايط فيزيكی‌اش، احساس خوبی پيدا می‌كند. علاوه بر اين موقعيت منحصر به فردی در اين مرحله به وجود می‌آيد كه كاراته‌كا متوجه می‌شود كه خودش، هم حمله‌كننده و هم دفاع‌كننده است و اينكه تنها حريفش، خودش است.

در تمریناتتان موفق باشید!